Mostrando entradas con la etiqueta Originalidad. Mostrar todas las entradas
Mostrando entradas con la etiqueta Originalidad. Mostrar todas las entradas

viernes, 19 de diciembre de 2008

Inversión y Acreditación de la Proximidad



A este blog le gustaría invertir en la proximidad y acreditarla. Y supongo que por eso ha recibido este premio de manos de la tan querida compañera Lisebe, junto a otros destacadísimos blogs que por su importancia hacen que este pequeño agujerito asomado al abismo del mundo virtual se detecte un vértigo que por una vez resulta agradable: es como estar en compañía de las estrellas por el espacio (¿se me nota mucho que estoy leyendo Exploradores del Abismo?) flotando suave y apaciblemente en medio de una sensación muy placentera como si fuera una pompa de jabón flotando, hecha por un niño, jugando...

Tan agradecidísima por tanto como estoy a Lisebe por concederme tan alto honor, y muy seria que lo digo, que además del premio tengo el privilegio de recibirlo junto con otros cuatro blogs de calidad suprema (como algunos turrones, creo que eran los más caros del mundo o algo así...)- Bromas aparte, quería decir que la calidad de los otros blogs me hacen por una parte sentirme una minúscula partícula en ese abismo del que hablaba y, por otra, estar muy pero que muy orgullosa por recibirlo; y para estar a la altura de las circunstancias que tal premio y puesto merecen, he meditado mucho a quién se lo debería conceder yo; tendría muchos premio honoríficos por la proximidad que me dais muchos de vosotros, tanto por vuestras personas y personalidades y circunstancias -y trato- como por vuestra calidad y vuestra calidez; pero no creo que sea éste el momento oportuno para ello, sinceramente, y además ha sido hecho en otras ocasiones (podéis verlo en la etiqueta "premios"), así que creo que el premio de de honor -y gran honor- irá dirigido en esta ocasión especial para alguien que ni siquiera me conoce, ni sabe de mí, pero que me ha desvelado que aquí aún queda mucho por hacer y por la gran sorpresa que me ha deparado otorgando otro nivel de proximidad más cercano aún con un medio que desconocía hasta hace una semana, y no por esperado menos valioso, que hace que sea como mínimo merecedor de este premio (¡cómo me repito! es la emoción, disculpadme) y de muchos aplausos que seguro, segurísimo, va a recibir en su blog.

En este premio principal, único y sin enchufe (jijiji), el galardonado se hace llamar y se le conoce por el seudónimo Luz de Gas, y va dirigido a su blog LUZ DE GAS que, el viernes diecinueve de diciembre (ya mismo) va a emitir por radio (sí, desde su blog)con una experiencia pionera -que ya estrenó la semana pasada, un programa en el que se incluye entre otros contenidos una entrevista a mi querida Lisebe (cierro así mi cadena ya que ella me entrega a mí el premio que le entrego yo ahora a Luz de Gas). Y me ha sorprendido tanto lo de la emisora en el blog y me ha parecido una idea tan brillante, novedosa y "acercante o acercadora" que no podía dejar de concederle este premio a la proximidad, a la inversión y a la acreditación, porque hace que aún nos unamos más, si cabe. Este mundo frío y virtual cada vez es más cálido gracias a gente como vosotros, y con innovadores como Luz de Gas, para quien va mi premio con todo mi cariño y buena voluntad. Espero que le guste. Que te guste.

¡Enhorabuena!

domingo, 30 de noviembre de 2008

QUINÍN

DISTINTAS FORMAS DE AMOR A LOS ANIMALES:



Aquí cuento el final de la película, así que es mejor que veais el vídeo primero.

«Quinín» no tendrá su San Martiño:


cerdo peculiar
«Quinín» no tendrá su San Martiño
El marrano más famoso de Galicia se ha librado al fin de pasar por el matadero, aunque ahora se resiste a separarse de la familia que lo cuidó en el último año

Autor:
Luisa Gutiérrez


Al cerdo más popular de la Costa da Morte ya le espera un nuevo hogar. Quinín cambiará los paisajes de Dumbría por los de Carral, en donde llevará una vida de lo más acomodada. Sus nuevos dueños -que de momento prefieren estar en el anonimato- han construido una caseta para que se resguarde y pueda conservar la independencia de la cochiquera en la que vivía. En lo alto, han mandado colocar un cartel con el nombre del marrano. «Vai estar moi ben porque esta xente vai coidalo á perfección e non o van matar, que iso é o que nos importa», explicaba ayer Carmen mientras lo acariciaba por última vez.
Por si esto fuese poco, en su nuevo hogar habrá una persona encargada de cuidar a Quinín, y acompañarlo para que no se sienta solo. «É que está acostumado a estar con xente, por iso nos convenceron estas persoas, porque sabemos que vai estar moito mellor, nós aquí non podemos telo», insiste su cuidadora.
A pesar de que todo parece estar siendo positivo, el cerdo «non anda moi católico estes días», según cuenta su familia. Ayer, sus nuevos dueños intentaron llevárselo, pero el marrano se negó a subir al remolque. «É como se entendera todo o que estamos dicindo na casa. Estou convencida de que escoita e dáse conta do que dicimos porque non quere saír da cuadra e anda con moito medo».
Plan de engaño
Antonio y Carmen han diseñado un plan de engaño para conseguir que Quinín se vaya con su nueva familia. «Non lle imos dar nada de comer e mañá [por hoy] temos pensado poñerlle unha pota de caldo no remolque para ver se así cae na trampa, entón chamaremos aos compradores para que veñan a buscalo». En Dumbría están tristes con la marcha de Quinín, ya que en los últimos meses se había convertido en la atracción de la localidad. De hecho, en los últimos días han sido muchas las personas que han llamado a Carmen para negociar la venta del cochino. «Aínda hoxe chamou un señor de Noia que estaba interesado no prezo, pero xa lle dixen que chegaba tarde e que xa negociáramos con outro comprador. Tamén veu unha persoa da Coruña que nos ofrecía 3.000 euros, pero ao velo asustouse porque non se imaxinaba que era tan grande», asegura Carmen.
Pero si ya se ha librado del matadero, ahora Quinín tendrá que luchar por conservar la salud, ya que los 200 kilos que pesa pueden jugarle una mala pasada. Atrás quedan los tiempos en los que el cerdo se paseaba a sus anchas por Dumbría, en compañía de su inseparable amiga Tila , la perrita que cuida también la familia. De hecho, fue una de esas aventuras la que lo lanzó al estrellato mediático.
Enfermo
La historia de Quinín fue peculiar desde el principio. Cuando lo compraron, sus dueños pensaron que padecía alguna enfermedad, ya que apenas comía. «Pensei que tiña algo porque non probaba bocado, nin o veterinario sabía o que lle pasaba porque era demasiado pequeno. Entón, empecei a sacalo con Tila e, pouco a pouco, os tres fixémonos amigos. Así comezou esta historia», explica Carmen. De hecho, Quinín vivió en el anonimato durante los primeros meses de vida, pero en septiembre la gente empezó a pensar qué pasaría con aquel gracioso marrano que se comportaba como un can. Así comenzaron una serie de negociaciones, en las que la familia llegó a pedir hasta 12.000 euros por el animal.
En Dumbría, ayer no se hablaba de otra cosa. «Estamos un pouco tristes, porque nunca imaxinamos isto, pero os novos donos son moi boa xente e din que podemos ir visitalo cando queiramos, porque lle queremos moito». Pero la familia promete más: «O seguinte porco que merquemos chamarase Quinín II», admitió ayer Carmen. Lo que está claro es que pocos cerdos en Galicia han sabido ganarse a la gente como lo ha hecho Quinín, al que, contra todo pronóstico, al final no le llegó su San Martiño.

http://www.lavozdegalicia.es/galicia/2008/11/29/0003_7353725.htm


Extrañas formas de amar a los animales cuando anda don dinero de por medio. Pero si el fin justifica los medios...

domingo, 24 de agosto de 2008

Painted Bathroom Ceiling and Floor

YOU GOTTA LOVE THIS ONE.


THIS IS A CEILING MURAL IN A SMOKER'S LOUNGE.











There's another..below.

BATHROOM PAINTED FLOOR!!!

IMAGINE YOU ARE AT A PARTY ....

Tenth floor of a hi-rise building.....

AND THEN YOU HAVE TO VISIT THE BATHROOM...

You open the door...
NOW, REMEMBER
THE FLOOR IS JUST A PAINTED FLOOR !

KINDA TAKES YOUR BREATH AWAY.....

DOESN'T IT?

Scroll sloooooooowly. .....








Would this mess up your mind??? Would you be able to walk in
To this bathroom???

sábado, 9 de agosto de 2008

Entrad, entrad, amigos

Entrad, que no os arrepentiréis... ;-) Entrad aquí: Factoría Gráfica

(Un saludo y un guiño, Enrique Cabarcos).

Entradas populares

beruby.com - Empieza el día ganando

¡Gracias, Kira!

Gracias, Athena, con todo mi cariño, mi admiración y mi vergüenza por no haber visto el premio en su momento

¡Locos por los gatos!

¡Locos por los gatos!
¿Te apuntas?

Flores contra el Cáncer / Flowers against Cancer

Flores contra el Cáncer / Flowers against Cancer
Antoni Lozano

No compres, ¡adopta!
Esta web apoia á iniciativa dun dominio galego propio (.gal) en Internet

ÚNETE AL "MANIFIESTO POR LA SOLIDARIDAD" HACIENDO CLICK EN LA IMAGEN

¡ ¡ ¡ ¡ T E S O R O S ! ! ! !

¡ ¡ ¡ ¡ T E S O R O S ! ! ! !
¡Gracias, Candela!

¡Gracias, Alma Cándida!

¡Gracias, Alma Cándida!

¡Gracias, Lisebe!

¡Gracias, Candela! Algún día iré a Limerick...

¡Graciñas, Lisebe!

¡Gracias, Candela!

¡Gracias, Catman!

¡Gracias, P Vázquez "ORIENTADOR"!

¡Gracias de nuevo, P Vázquez "ORIENTADOR"!

PREMIO AL RETO "EN SEIS PALABRAS". ¡Gracias, Candela!

¡Gracias, BLAS!

¡Gracias, Nico!

Rosa Amiga por ser una cuentista

Rosa Amiga por ser una cuentista
¡Gracias, Groucho!

¡Gracias, P.Vázquez Orientador!

Lo encontré, por fin; ¡Gracias, Catman!

¡Gracias, Luis Antonio!

¡Gracias, Toupeiro!

¡Gracias, BLAS!

¡Gracias, Ababoll!